Submit Face book
Konuyu Oyla:
  • Derecelendirme: 5/5 - 1 oy
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

ORTAÇAĞ AVRUPA'SINDA CADI AVI


ORTAÇAĞ AVRUPA'SINDA CADI AVI konusu, CADILIK forumunda tartışılıyor.
#1
Hristiyanlık tarihinin alnındaki en büyük lekelerden biri hiç kuşkusuz Ortaçağ boyunca cadı avı altında binlerce masum insanın öldürülmesi, büyücü ve cadı olduğuna inanılan insanlara korkunç işkenceler yapılmasıdır. Gerçek ya da öyle olduklarından kuşkulanılan büyücü ve sihirbazlar, yalnızca Katolik inancının bütün düşmanlığını simgeleyen Engizisyon’un zulmüne değil, aynı şekilde Protestanların zulmüne de katlanmak zorunda kalmışlardır. Avrupa kıtasında Katolik inancın hüküm sürdüğü ülkelerden bir sığınak bulmak için Protestan İngiltere’ye kaçmaya çalışmaları da boşunaydı çünkü burada da hiç şansları yoktu. Bütün uygar Batı, Şeytana tapanların karşısında birlik olmuştu.

Alışılmamış inanç ve batıl inançların büyücülük ile ilişkilendirilmesi veya bir tutulması, bu sanatı icra ettiğinden kuşku duyulanlara sıradan bir dinsel sapkın veya suçludan çok daha ağır işkence yapılmasına neden olmuştur. Dahası, bu insanlara karşı kullanılmak için özgün işkenceler üretildi. Cadıların şeytanın gizli işaretini taşıdığına inanılıyordu ve bu işaretleri araştırmak da yalnız büyücülükle suçlananlara uygulanan tümüyle farklı bir işkence biçimine yol açmaktaydı. Böylece, başka tür suçlular için kullanılması uzun zaman önce sona eren suyla sınama cadılar için uygulamada kalmaya devam etti.

Çoktanrılı dönemler, büyücülerin ya da cadı olarak adlandırılan insanların altın çağıydı. Bilge olarak adlandırıldıkları ve korkuyla karışık kendilerine saygı duyulduğu bu dönem Roma İmparatorluğu'nun Hristiyanlığa geçişiyle birlikte bir anda kabusa dönüşüverdi. Çünkü İncil'deki hüküm çok açıktı: “Efsuncu kadını yaşatmayacaksın” (Çıkış 22:18). Aziz Augustine göre, yeryüzüne inen iblisler kadınlarla cinsel ilişkiye giriyorlardı. İşte cadılar, bu yasak ilişkinin ürünü olan, Tanrı'nın lanetlediği yok edilmesi gereken yaratıklardı.


Nuh zamanından beri cadılara karşı zaman zaman saldırılar olmuşsa da, on beşinci yüzyılın sonlarında Papa VIII. Innocentius’un özellikle büyücüler ve cadıların Hıristiyanların düşmanı olduğu, köklerinin kazınması ve yok edilmeleri gerektiğinden söz eden uğursuz tebliğini yayımlamasıyla cadılara karşı zulüm ciddi bir vahşet olarak ve hepsini kapsayacak biçimde başladı. Henrich Kraemer ve Johann Sprenger, Kuzey Almanya’daki büyücülere karşı verilen savaşı başarılı bir sonuca ulaştırmak amacıyla engizisyoncu olarak atandılar. Sadistliklerini fanatik Hıristiyanlarmış gibi davranarak maskeleyen bu Darniniken keşişler, büyücülük üzerine dikkat çekici bir çalışma olan Malleus Malificarum (Cadıların Çekici) başlıklı kitabın da yazarlarıydılar.

Böylelikle Avrupa kıtasında her tür büyü ve sihire karşı, tek suçları Hıristiyanlıktan çok az farkla ayrılan bir din biçimini ve bizim aydınlık çağımızda ispiritizma, gaipten haber verme, ispiritizma gücü ile yükselme, vecd halinde konuşma vb. olarak bilinen büyü biçimlerini uygulamak olan binlerce erkek ve kadını yakalayıp Engizisyon'a teslim etme biçiminde yaşanan uzun süreli bir seferberlik resmen başlatıldı. Bu süreçte yaklaşık 40.000-60.000 arası insan cadılıkla suçlanarak idam edildi. Öldürülenlerin yaklaşık %85'i kadındı. Büyük bir kısmı ise şifacı ya da ebeydi. Hatta ebelerden bir tanesi sırf doğumda bir kadına ağrı kesici verdiği için cadılıkla suçlanarak öldürülmüştü.

Suçlamalar karşısında çoğu masum olan bu bahtsız erkek ve kadınların katlanmak zorunda kaldıkları cezalar sayıca çok fazla ve çeşitliydi. Yüklenen suçları itiraf etmeleri için kırbaçlandılar veya dövüldüler. Kırbaçlama başarılı olmayınca diğer işkenceler uygulandı. Huguet Aubry, yaklaşık bir yıl hapis tutulduktan ve her fırsatta işkence gördükten sonra bir ırmağa atıldı ve ağaca asıldı; hapis ve işkenceden sonra Le petit Henriot’nun ayaklarını ömrü boyunca kötürüm kalacak biçimde yaktılar. Bir kere cadılıkla suçlanıldığında bir daha kurtuluş yoktu. İtiraf etmek diri diri yakılmak, itirafta bulunmamak ise ömür boyu hapis ve sonu ölümle biten bir işkenceler dizisi anlamına gelirdi.

Ortaçag Avrupa'sında Cadı Avı
Hristiyanlık tarihinin alnındaki en büyük lekelerden biri hiç kuşkusuz Ortaçağ boyunca cadı avı altında binlerce masum insanın öldürülmesi, büyücü ve cadı olduğuna inanılan insanlara korkunç işkenceler yapılmasıdır. Gerçek ya da öyle olduklarından kuşkulanılan büyücü ve sihirbazlar, yalnızca Katolik inancının bütün düşmanlığını simgeleyen Engizisyon’un zulmüne değil, aynı şekilde Protestanların zulmüne de katlanmak zorunda kalmışlardır. Avrupa kıtasında Katolik inancın hüküm sürdüğü ülkelerden bir sığınak bulmak için Protestan İngiltere’ye kaçmaya çalışmaları da boşunaydı çünkü burada da hiç şansları yoktu. Bütün uygar Batı, Şeytana tapanların karşısında birlik olmuştu.

Alışılmamış inanç ve batıl inançların büyücülük ile ilişkilendirilmesi veya bir tutulması, bu sanatı icra ettiğinden kuşku duyulanlara sıradan bir dinsel sapkın veya suçludan çok daha ağır işkence yapılmasına neden olmuştur. Dahası, bu insanlara karşı kullanılmak için özgün işkenceler üretildi. Cadıların şeytanın gizli işaretini taşıdığına inanılıyordu ve bu işaretleri araştırmak da yalnız büyücülükle suçlananlara uygulanan tümüyle farklı bir işkence biçimine yol açmaktaydı. Böylece, başka tür suçlular için kullanılması uzun zaman önce sona eren suyla sınama cadılar için uygulamada kalmaya devam etti.

Çoktanrılı dönemler, büyücülerin ya da cadı olarak adlandırılan insanların altın çağıydı. Bilge olarak adlandırıldıkları ve korkuyla karışık kendilerine saygı duyulduğu bu dönem Roma İmparatorluğu'nun Hristiyanlığa geçişiyle birlikte bir anda kabusa dönüşüverdi. Çünkü İncil'deki hüküm çok açıktı: “Efsuncu kadını yaşatmayacaksın” (Çıkış 22:18). Aziz Augustine göre, yeryüzüne inen iblisler kadınlarla cinsel ilişkiye giriyorlardı. İşte cadılar, bu yasak ilişkinin ürünü olan, Tanrı'nın lanetlediği yok edilmesi gereken yaratıklardı.

Nuh zamanından beri cadılara karşı zaman zaman saldırılar olmuşsa da, on beşinci yüzyılın sonlarında Papa VIII. Innocentius’un özellikle büyücüler ve cadıların Hıristiyanların düşmanı olduğu, köklerinin kazınması ve yok edilmeleri gerektiğinden söz eden uğursuz tebliğini yayımlamasıyla cadılara karşı zulüm ciddi bir vahşet olarak ve hepsini kapsayacak biçimde başladı. Henrich Kraemer ve Johann Sprenger, Kuzey Almanya’daki büyücülere karşı verilen savaşı başarılı bir sonuca ulaştırmak amacıyla engizisyoncu olarak atandılar. Sadistliklerini fanatik Hıristiyanlarmış gibi davranarak maskeleyen bu Darniniken keşişler, büyücülük üzerine dikkat çekici bir çalışma olan Malleus Malificarum (Cadıların Çekici) başlıklı kitabın da yazarlarıydılar.

Böylelikle Avrupa kıtasında her tür büyü ve sihire karşı, tek suçları Hıristiyanlıktan çok az farkla ayrılan bir din biçimini ve bizim aydınlık çağımızda ispiritizma, gaipten haber verme, ispiritizma gücü ile yükselme, vecd halinde konuşma vb. olarak bilinen büyü biçimlerini uygulamak olan binlerce erkek ve kadını yakalayıp Engizisyon'a teslim etme biçiminde yaşanan uzun süreli bir seferberlik resmen başlatıldı. Bu süreçte yaklaşık 40.000-60.000 arası insan cadılıkla suçlanarak idam edildi. Öldürülenlerin yaklaşık %85'i kadındı. Büyük bir kısmı ise şifacı ya da ebeydi. Hatta ebelerden bir tanesi sırf doğumda bir kadına ağrı kesici verdiği için cadılıkla suçlanarak öldürülmüştü.

Suçlamalar karşısında çoğu masum olan bu bahtsız erkek ve kadınların katlanmak zorunda kaldıkları cezalar sayıca çok fazla ve çeşitliydi. Yüklenen suçları itiraf etmeleri için kırbaçlandılar veya dövüldüler. Kırbaçlama başarılı olmayınca diğer işkenceler uygulandı. Huguet Aubry, yaklaşık bir yıl hapis tutulduktan ve her fırsatta işkence gördükten sonra bir ırmağa atıldı ve ağaca asıldı; hapis ve işkenceden sonra Le petit Henriot’nun ayaklarını ömrü boyunca kötürüm kalacak biçimde yaktılar. Bir kere cadılıkla suçlanıldığında bir daha kurtuluş yoktu. İtiraf etmek diri diri yakılmak, itirafta bulunmamak ise ömür boyu hapis ve sonu ölümle biten bir işkenceler dizisi anlamına gelirdi.


Cadılık Belirtileri
İtiraf önemli olmakla birlikte, mahkum etmek için her zaman şart olduğu da düşünülmüyordu. Çoğu davada tanıklarca sunulan kanıtlar yeterliydi. Şeytanın işaretinin varlığı tek başına yeterliydi. Şeytan işaretlerinin genellikle iki tür olduğu kabul edilmişti: Görünenler ve görünmeyenler. Bir insanın cadı ya da büyücü olduğunu kanıtlayan görünen işaretler iyi bilinen ve kolayca bulunabilen benler, siğiller, lekeler, doğum lekeleri, fazla sayıda meme başı ve tuhaf ya da anormal görünen çeşitli noktalar ve yara izleriydi. Bu işaretleri bulmak için cadılar çırılçıplak soyulur ve bütün kılları tıraş edilirdi.

Cadılık belirtilerinin illa görünür olması da bir koşul değildi. Görünmeyen işaretlere gelince, bu tür araştırmaları zora soktukları düşünülebilir. Ancak cadı avcıları işlerinde ustaydılar. Şeytanın görünmeyen alametinin hiç değişmez bir özelliği olduğunu kabul etmişlerdi: İşaretin bulunduğu tam o yerdeki et acıya duyarsızdı ve en keskin aletlerle bile delinse kanamazdı. Derisinde kesildiği zaman kanamayan bir leke bulunan kişi, başka bir kanıt aramaya gerek kalmaksızın cadıydı. Kral I. James büyücülük üzerine incelemesinde, kan görülmemesinin kesin bir işaret olduğunu söyler.

Bu nedenle cadılık testi için, bir kadın büyücülükle suçlandığı zaman “kanama testi” yapılırdı. İnce, uzun bir iğne genellikle sonuç alabilen cadı avcısı tarafından kan çıkmayan bir yer bulana ya da suçlanan kadın acıyla haykırmayı kesene kadar gövdenin her bölümüne sistemli bir biçimde batırılırdı. Deney genellikle başarılı olurdu. Başarılı olurdu çünkü bu ardı arkası gelmeyen iğne batırma işkencesi öyle dayanılmaz bir dereceye gelirdi ki kadın ya buna bir son vermek için çektiği acıyı göstermezdi ya da uzun süren işkencenin bir sonucu olarak gövdesi acıya karşı duyarsızlaşır ve bilincini yitirirdi.

Beccaria'nın 1785'te yayımlanmış ünlü Essay on Crimes and Punishments'ında, böyle bir mahkemenin dikkat çekici bir betimlenmesi vardır:

Alıntı:
Cenevre’nin küçük bir yöresinden Michelle Chaudron adlı taşralı bir kadın kentten dönüş yolunda Şeytan’la karşılaştı. Şeytan onu öptü, sadık kalacağı yeminini aldı ve ayrıcalık tanıdıklarına vermeyi adet edindiği işaretini kadının üst dudağına ve sağ göğsüne kondurdu. Şeytan'ın bu mührü, o zamanların bütün demonografik kişilerinden öğrendiğimiz gibi, derinin üstündeki duyarsız küçük bir işarettir.

Alıntı:
Şeytan, Michelle Chaudron'a iki genç kıza büyü yapmasını emretti. Kadın, efendisine hemen itaat etti; kızların aileleri onu Şeytan’la işbirliği yapmakla suçladılar. Kızlar suçluyla yüzleştirildiler, gövdelerinin bazı kısımlarında sürekli karıncalanma hissettiklerini söylediler, Şeytan onları ele geçirmişti.


Hekimler, en azından o günlerde hekim diye geçinen adamlar, çağrıldı. Kızları muayene ettiler. Michelle'in gövdesinde Şeytan'ın mührünü araştırdılar, mühür denilen şey Şeytan’ın işaretiydi. Bu işaretlerden birine uzun bir iğne batırdılar ki bu da az bir işkence değildi. Yaradan kan çıktı ve Michelle çığlıklarıyla o kısmın duyarsız olmadığını kanıtladı. Yargıçlar Michelle Chaudron’un cadı olduğuna ilişkin yeterli kanıt bulamadılar ve ona işkence yapılması emrini verdiler, sonunda da, kuşkusuz, istedikleri kanıtı elde ettiler. İşkenceyle hakkından gelinmiş zavallı biçare, sonunda istedikleri her şeyi itiraf etti.

Hekimler yeniden Şeytan'ın işaretini araştırdılar ve uyluklarından birindeki küçük siyah bir benek buldular. İğnelerini buraya soktular. Zavallı yaratık, tükendiği ve işkence acısıyla kendinden geçtiğinden iğneyi hissetmedi ve haykırmadı. Anında yakılmaya mahkûm edildi fakat dünya o zamanlarda biraz daha uygarlaşmaya başladığından yakılmadan önce boğuldu.
cadi-avi1.jpg

Your Page Title
Ara
Cevapla


Konu ile Alakalı Benzer Konular
Konular Yazar Yorumlar Okunma Son Yorum
Heart Bir Cadı Olduğunuzun 15 İşareti! Ruhaniyet 1 5,187 25-04-2022, Saat: 16:48
Son Yorum: Atiha
Heart Cadı Olduğunuzu Gösteren 13 İşaret Ruhaniyet 0 10,550 15-06-2019, Saat: 12:15
Son Yorum: Ruhaniyet
  OUIJA - ( CADI TAHTASI ) Magnetho 0 2,894 06-01-2018, Saat: 15:14
Son Yorum: Magnetho
  İNANILMAZ GÜÇLERE SAHİP 7 CADI Spiritüeller 0 6,442 17-06-2016, Saat: 01:55
Son Yorum: Spiritüeller

Hızlı Menü:


Konuyu Okuyanlar: 2 Ziyaretçi