ler, UFO'larla Uğraşıyor mu?
UFO, kimliği bilinemeyen uçan cisimlere verilen genel isimdir. Peki UFO olarak görülen bu şeylerin aslı nedir? Bu olayların bir çoğu, gökyüzünde ışık saçan cisimlerin veya Güneş ışını gibi herhangi bir sebeple parlayan değişik cisimlerin UFO zannedilmesinden ortaya çıkar. Gezegen, deneme uçakları (örn. virol'ler), havâî fişekler, elipsoid bulutlar, ateştop biçimi yıldırımlar, kuyruklu yıldız, türlü manyetik türbülanslar, uydu, uçak ve benzeri insan yapısı taşıtlar, bu tür vizyonlar olarak sık sık karşımıza çıkar. Bu görüntülerin bir kısmını ise, insanın hayâlinden türeme illüzyon, halisünasyon ve toplu kitle hipnozu ile görülenler teşkîl eder.

Cinler ve UFO'lar
UFO görüntülerinin enteresan bir kısmı ise, cinlerin meydana getirdikleridir. Genellikle geceleri ortaya çıkan konuşan oğlak, merkep, yarasa, köpek, kurt adam, hortlak, cadı,karabasan, al karısı, peri gibi vizyonları çok duymuşuzdur. Bunların tamamının cinler tarafından planlandığı, şahsın rûhî yapısına ve hassasiyetine bağlı olarak ortaya çıktığı bilinmektedir. Çünkü cinler, yapılarında çok değişik görüntü oluşturma, istediği şekle ve biçime girme kâbiliyetinde yaratılmışlardır.
Enerji, bir hamur gibidir. Her şekle girer. Enerjiye kıl-şuur-zihin boyutu hâkimdir. Buna 5. boyut da deniyor. Bunu kendi bedenimizden de anladığımız gibi, maddeye enerjinin, enerjiye de mücerret (soyut) maddenin hâkim olup yönlendirdiğini fizik de bildirmektedir.
Cinlerin [bir kısmının] akıllı, hatta kurnaz olmaları, bu hüneri sergiliyor. Cinlerin bu tip kafa karıştırıcılıklarına kapılanlar, "spiritüalizm" adı altında şeytansı mezheplere rağbet etmektedirler. (Bknz. "Bilgi Kitabı" gibi. Bilgi Kitabı da kendilerini UFO ya da UZAYLI olarak tanıtan cinlerin, VESVESE kanalıyla yazdırılmış ÇELİŞKİLERLE dolu saçmalıklardan ibarettir. Cinlerin en bâriz özelliklerinden biri de mantıkî doğal olarak ya da bilinçli olarak  saçmalamalarıdır. Bu gibi uydurma (UFO) tarikatleri, sadece İslam'ı bilmeyen insanlar için bir aldatmacadır. Daha doğrusu günümüz modernitesinin getirdiği materyalizmin kucağına itilen ve inançları, bir takım kasıtlı medya tarafından "zihin yıkama" ve"toplumsal propaganda" araçları kullanarak insanları fıtratlarında yaratılmış üzere oldukları din ve Allah'ı arama arayışlarından uzaklaştırma tuzaklarıdır. Günümüzün postmodern MANKURT'u olarak (11 ay Materyalizm'e tercüman , Ramazan'da Müslüman olan ) bu kasıtlı medya'nın bu yoğun beyin yıkama faaliyetleri sonucunda hâlâ fıtratlarında yaşamın anlamını ve amacını, Yaratıcı'nın fıtratlarına koymuş olduğu Allah'ı ve Gerçek'i arama dürtüsüyle bu gerçeği "Deniz'e düşen, yılana sarılır." misâli, dün Haçlı seferlerinde ve engizisyon mahkemelerinde DİN ADINA işledikleri onca katliamdan sonra bugün ortaya SEVGİ DİNİ diye lanse edilen, önceleri semâvî bir din ve öğretiyken sonradan insan eliyle tahrif edilen İNSANİ FELSEFELERE; Satanizm gibi toplumu yıkıcı sapkın öğretilere sarılmışlardır. 
Özellikle cinlerin (Müslüman olmayan) bozuk kısmı -ki bunları Şeytânîler olarak nitelendirebiliriz- aldatmaya meyillidir. İnsanları yanlış fikirlere düşürmek için her metodu kullanır, onları aldatmak için zamana ve şartlara uygun olarak usuller seçerler. Bakarsınız karşımıza atalarımızın / dedelerimizin rûhu olarak çıkar ve rûh çağırma seansları ile bizimle dalga geçerler. (Müslümanlar için kullandıkları yöntemlerse kendilerini çoğunlukla evliyâ, Hz. Hızır ya da bir peygamber olarak tanıtmalarıdır. Zaten "Hz.Hızır'ı Çağırma Duası" ya da perileri, koruyucu meleklerimizi çağırma duası adı altında internetteki BİLGİSİZ kimi web sitelerinde CİN ÇAĞIRMA FORMÜLLERİ verilmesinin nedeni de budur.  [Bu süflî / şeytânî cinler yalan yanlış şeyler söyleyerek dinleyenlerin kafasını karıştırır, inançlarını sarsacak ve zayıflatacak şeyler telkine derler. Buna kapılanlar da bu işi ilâhî bir vecd içinde yaparlar (Yukarıdaki evliyâların kılığına girmeleri örneğindeki gibi). Bu moda geçince, "Uzaylı ve UFO" olurlar. Teknolojik görüntülere bürünerek ilgi ve merakı daha da kendilerine çekerler. Böylece "uçan daire ve uzaylılar" modası yaygınlaşır. Artık onlar, disk şeklindeki ışıklı bir yapı içinde seyahat eden acaib kılıklı, kısa boylu, çekik gözlü, tuhaf biçimli, yeşil renkli uzaylılardır.

İnsanların başka gezegenlere olan merakını çok iyi bildiklerinden, kendilerine başka gezegenlerden gelme süsü verirler. Hatta bazen insanlarla temasta bulunur ve güyâ kendi gezegenlerindeki şartlardan bahis açarlar. Böylece insanların merakı, hak dinden ve onun mesajlarından başka konulara, hatta başka tanrı ve inanç sistemlerine çevrilir. Şeytan'ın istediği de budur. 

Medeniyet, teknoloji bakımından daha gelişmiş, zekâ seviyesi daha yüksek uzaylılar gündeme getirerek; insanları oyalayacak, merak ve ilgiyi materyalist meselelere kanalize edecek yeni bir afyon daha bulmuştur.Spiritüalistler de artık bu modanın misyonerleridir.

Uzaylılar sahtekârlığının bizzat cinler tarafından tezgâhlandığı, yapılan pozitif deneylerle ortaya konmuştur. Bu uzaylılardan alınan polaroid filmlerin hem kızılötesi ışık (IR) altında, hem de normal ışık altında spektral analizleri yapılmıştır. Neticede spiritüalistlerin masasına gelen sözde rûhlar ile bu sözde uzaylıların aynı ışın yapılarına sahip olduğu ve birbirine tıpatıp uyduğu görülmüştür. Çünkü enerjikuant, spektroskopik cihâzlarla varlığını ve cinsini kolayca belirleyebileceğimiz yapılardır. Böylece uzaylı sahtekârlığını tezgâhlayanların akıllı enerjiler olması vesilesiyle, her şekle bürünebilen ve ışıklı görüntüler oluşturabilen cinler olduğu ortaya çıkmıştır.

Cinler, "madde dışı"  varlıklar oldukları için, madde boyutu kavramında değildirler. Bu sebeple de bizim zaman boyutumuzun dışında kalırlar ve geçmişi bilebilirler. Cinlerin taşıdıkları perispiri yapısı, henüz bilinmeyen bir ışındır. Bazı yüce ruhlu insanlarda da mevcut olan bu hususiyet, onların istedikleri anda dünyanın herhangi bir yerinde bulunabilme kâbiliyetine ve hızına sahip olmalarını sağlar.

Kurân, madde gözüyle görülmeyen enerji âlemin varlıklarına cin adına vermektedir. Cinlerin özel kâbiliyetleri, onlara madde âleminde de görüntü ve tesir sağlamaktadır. Kurân'da [dumansız] ateşten yaratıldığı bildirilen ve enerji-kuant-ışık-elektromanyetik dalga yapısında olan cinler, insanlar gibi şuurlu ve idrâk sahibi varlıklar olup, onlar da imtihana tâbi tutulmaktadır. Kuant yapısında olduklarından ışık hızına yakın süratte bulunurlar. Aynen ışınlar gibi akıcı ve hareketli yapıları ile istenilen şekle bürünebilirler. perispiri adı verilen mahiyetleri, onlara maddeye benzer bir görüntü verir. Spiritüalistlerin rûh diye çağırdıkları veya "bedensiz varlık" diye adlandırdıkları yaratığının gerçek adı cindir. Cinler de aynen insanlar gibi varlığının kaynağını ve gücünü rûh'tan alırlar. Alemde, teşekkül ve mükemmellik yönünden insandan sonra gelirler.



Cinlerin Doğum ve Ölümleri

Cinlerin doğumları, perisperiye bürünmek şeklinde olur. Ölümleri de ölüm zamanları geldiğinde perisperilerinin yok olmasıyla olur. Cinler, kendilerinden birinin ölümünü, onun aralarında görülmemesiyle anlarlar. Ömürleri, bizim ölçülerimize göre [600 - ]1000 yılı bulur. Onların zaman birimine göre bu süre, 60-70 yıldır. Çünkü ışık hızının yaklaşık ™'u kadar bir sürate sahip olunduğu takdirde zaman, 14 defa yavaşlamaktadır ki, bu da 70 yılın 900 sene olan cinlerin ömrüne tekâbül etmesidir. Cinlerin geçmişi çok iyi bilmeleri, onların [bu] uzun ömürlü olmaları ile açıklanabilir.

Cinlerin ömrü ve yapıları, insana göre çok farklıdır. Ama şuur seviyeleri, insanınkinden düşüktür. Aralarında normal bir insandan daha üst şuurlular bulunabilir. Ama üstün bir insanla mukâyese edilirse, onların en üstünleri bile geride kalır. Karakter yapıları, zayıftır. Bu sebeple [de] olumsuz, düşük ve seviyesiz davranışlarda bulunurlar. Ama içlerinde gelişmiş ve fâziletli [Müslüman] olanları da vardır.
Umumiyetle en büyük özellikleri ve eğlenceleri, insanların zayıf taraflarından faydalanarak yanıltmaktır.  insanları kendilerine tâbi kılmak, istediklerini yaptırmak ve kendilerine taptırmaktan büyük zevk duyarlar. Halbuki insan, cinlerin oyuncağı olmak için eğil; Allah'a kul olmak için yaratılmıştır.[1]

Bazen evlerde cinler gözükerek veya sesleriyle, bazen de o ev halkına eziyet ederek rahatsız ederler. Hatta evin içine pislik dahi atarlar. Bunu gözümle bir evde müşahade ettim. Bazen evde beş kişilik yemek pişer sanki on kişi yermiş gibi hemen biter. Bazen de evde üç dört kişi olduğu halde sanki on kişi varmış gibi sesler çıkar. 

Bu yukarıda saydığımız evler ya kimsesiz evlerdir ki, cinler orada mesken kurarlar, yahut da içindeki insanlar islam'ı yaşamadıkları için şeytan evin malından, evladından ve karısından istifade eder, ortak olur. Allah-u Teâlâ Kur'an'ı Mecid'inde "Onlara mallarında ve evlatlarında ortak ol" buyurmuştur, insan Islamdan uzaklaşınca bu ortaklık her zaman olabilir. Allah (c.c.)'a sığınırız. 

Efendimiz (s.a.v.) "Evlerinizi kabirlere (mezarlara) çevirmeyiniz" buyurmaktadır^ Namaz kılınmayan, Kur'an okunmayan ev mezar gibi olmuştur. Bu eve şeytanlar da cinler de rahatça girip cirit atar. Böyle bir evden cinleri uzaklaştırmak istendiği zaman o cinlere evi terketmeleri için üç gün mühlet verilir. Evden gitmeleri ve ev halkından kimseye görünmemeleri istenir, eğer gitmezlerse bol miktarda su alınır, eller suyun içine konur ve ağız iyice suya yaklaştırılır. Okuma bitinceye kadar öyle durulur ve şu dualar okunur: Fatiha, Bakara (1-4), Bakara (255-257), Bakara (285-286), Al-i imran (1?), A'raf (54), Müminun (113-118), Saffat (1-10), Haşr (21-24), Cin (1-37), İhlas ve Muav-vezeteyn okunur ve suya üflenir. O su evin köşelerine serpilirse cinler Allah (c.c.)'ın izni ile evden çıkarlar. (Müslim)

OKUYUP ÜFLEMENİN CAİZ OLMASI
Avf b. Malik (r.a.) şöyle demiştir: "Cahiliye devrinde hastalara okurduk, bu sebeple Rasulüllah (s.a.v.)'e "ya Rasulallah okumak hakkında ne buyurursunuz?" diye sorduğumuzda, "okuduğunuz şeyleri okuyun bakayım" der, şirki ihtiva eden bir şey yoksa "bir mahzur yoktur" derdi. (Ebu Davud, Müslim) 

Hz. Enes (r.a.)'dan, "Rasulüllah (s.a.v.), gözdeğmesinde yılan, akrep gibi hayvanların sokmasında ve yan tarafta çıkan yaralarda hastayı okumaya izin verdi." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi) 

Yine başka bir hadiste, "Kardeşine faydalı olabilen kimse bunu yapsın" buyurdular. (Müslim) Hz. Aişe (r.a.) anlatıyor: Rasulüllah (s.a.v.) hastalanınca, O'na Cebrail (a.s.) okur ve şöyle derdi: "Allah'ın adı ile sana okudum. Allah seni kurtarsın, her hastalığını iyileştirsin, her hasedcinin şerrinden ve her gözü olanın kem gözünden korusun" (Müslim)

Amr b. Şuayb, babasından o da dedesinden şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Efendimiz (s.a.v.) korku için şu duayı okumalarını öğretti,

‏سنن الترمذي للإمام الترمذي

عَن عَمْرو بنِ شُعيبٍ عَن أبيهِ عَن جدِّهِ أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَليْهِ وسَلَّم قَالَ:

"إذا فَزِعَ أحدُكمْ في النَّومِ فليقلْ أعُوذُ بكلماتِ اللَّهِ التَّامَّةِ من غَضَبهِ وعِقابهِ وشرِّ عبادِهِ، ومن هَمَزاتِ الشَّياطينِ وأنْ يحضُرُونِ فإنَّها لنْ تَضُرَّهُ" فكانَ عبدُ اللَّهِ بنُ عَمْرٍو يُلقنُها منْ بَلَغَ مِنْ وَلَدِهِ، ومن لمْ يبلُغْ منهُمْ كتَبَها في صكٍّ ثُمَّ علَّقَها في عُنُقِهِ". هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيْبٌ.

İbni Ömer (r.a.) de küçük ve büyük çocuklarına bunu öğretti. Ibni Ömer (r.a.) bu duayı yazmış ve çocuğunun boynuna asmıştı. (Ebu Davud, Tirmizi, Hakim, Ahmed)

İbni Abbas (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre; "Peygamberimiz (s.a.v.) Hz. Hasan ile Hüseyin'i okur ve şöyle derdi; "Şeytandan, her türlü zehirli hayvan ile günahkar gözden Allah'ın eksiksiz kelimeleri ile dua ederim" sonra,"babamız ibrahim (a.s.) de, ismail ile Ishak (a.s.)'a bu duayı okurdu" buyurdu. (Ebu Davud, Tirmizi)

Saranın cinlerden olup olmadığı hakkındaki bahiste de, efendimiz (s.a.v.)'in cinli hastaları tedavi ettiğini, sahabeden hastalara okuyanlar olduğunu, Ahmed Ibni Hanbel'in hikâyesini anlatmıştık ki, bunlar yeterli delillerdir.

Ehli sünnet alimlerinden hiç kimse, rukyeyi inkâr etmemiştir. Bu kadar deliller karşısında inkâr eden ancak cehaletinden inkâr etmektedir.

Hastalara ve delilere ve mecnunlara hem Rasulüllah (s.a.v), hem de ashabı okumuştur.

Harice b. Salt et-Temimi, amcasının şöyle dediğini rivayet ediyor; Peygamber (s.a.v.)'in yanından ayrılıp gelirken bir Arap mahallesine uğradık. Mahalle halkı "O zatın yanından hayırlı gelmekte olduğunuzu haber aldık. Biz de cinnet hastalığına tutulmuş biri vardır. Acaba sizde bir ilaç veya hastaya okuyacak birşey var mıdır?" diye sordular. Biz de "evet vardır" dedik. O cinni olan hastayı getirdiler, üç gün sabah akşam kendisine Fatiha'yı okudum. Her Fatiha'nın sonunda hastaya üfledim. Hasta bağını koparmış hayvan gibi dimdik oldu. Bunun üzerine bana bir ücret verdiler. "Hayır Rasulüllah'a soruncaya kadar almam" dedim. Rasulüllah'a sorunca, "Al, ye. Allah'a yemin ederim ki, senden başkası batıl bir okuma neticesinde yerse de, sen hak olan bir şeyi okumak sebebi ile yemiş olacaksın" buyurdular. (Ebu Davud)

Ulema, ittifakla "kâhin ve arraf sınıfına giren cincilere verilen para haramdır" demişlerdir.

Abdullah Ibn Mesud (r.a.) saralının kulağına okudu ve üfledi, hasta kendine geldi. Peygamberimiz (s.a.v.) ona ne okuduğunu sordu, o da sûre-i Mü'minun'un sonunu okuduğunu söyledi. Efendimiz (s.a.v.) "Bir insan o ayetleri tam bir yakın ile dağa okusa, dağ parçalanır" buyurdu. (İbnüssünniy)

Türk-Yabancı ayrımı olmadan birçok arkadaşımızın başından bu benzer deneyimler geçmiş. Karabasan ve albastı olayları gibi, bu da bütün insanlığı kaplayan bir mistik yanılgı. Kimi zaman kendilerini Agarta ırkı, Ari ırk, kimi zaman da UFO, kimi zaman bir din büyüğü veyâ evliyâ, Mevlana, İmam Gazali, Hz.İsa vs olarak tanıtıyorlar. Sadece Peygamber Efendimiz'in kılığına giremiyorlar. Karşılarındaki insana kendisinin özel ve seçilmiş bir insan olduğunu telkin ediyorlar ve burada zihin yıkama süreçleri başlıyor. Daha çok doğal; ama saklı  telepatik yeteneklerin bulunduğu, yani iletişim kurabilecekleri insanları seçiyorlar. Çoğu zaman, Ehl-i Sünnet ve'l Cemaat bilgi ve yaşantısından uzak kişileri.

Cinler insanı aldatır. En etkili silahları halisünasyon ve zihinsel kontrol yetenekleri oldukça fazladır. Kuran, bunu VESVESE olarak tabir eder. Bunun için de Nas ve Felak surelerini çokça okumak faydalıdır. Vesvese, kalbe ve zihne sokulan YANILTICI İLÜZYONLAR'dır. Kişi, yaşamadığı şeyleri aslında yaşamış gibi görünebilir. Örneğin bu ilüzyonlarla, geçmişteki bir sahne kişiye telkin edilerek REENKARNASYON'a inandırılabilir. Aslında o kişinin böyle bir hatırası hiç yaşanmamıştır. Ama böyle bir hatıra yaratılır zihinde. Bu konuda Ahmet Hulusi'nin yazılarına göz atmanızı tavsiye ediyorum.

Cinlerin en büyük zaafları, YÜKSEK EGO'dur. Yani kendilerini üstün görme, kimi zaman kutsallaştırma ve tanrılaştırma isteği. Ve insanları da EGO'larını vurmak, EGO'larını hedef seçmek suretiyle kandırırlar. Kimi zaman bir din büyüğü veya bir evliya kılığına girerler rüyasına girip "Seni seçtik, sen şüphesizki çok hayırlı bir kulumuzsun. Cennet'in bahçeleri seni beklemekte. İnsanlara şu, şu mesajlarımızı ilet." vs İSLAMI DA KULLANAN telkinlerde bulunurlar. Çoğu insan bu vesveselere aldanıp kendini Hz.İbrahim gibi telkin edildiğinden dolayı kendi öz bebesini katletmiş, cinnet geçirmiş, sonu ya ölümle, ya hapishanede ya da akıl hastanesinde bitmiştir. 

Allah-u Teala, Kuran-ı Kerim'de "Şüphesiz ki cinleri de insanları da ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" buyurur. Cinlerin kimi bu çağrıya icabet edip ABD ve KUL olduklarının farkına varır ve Yüce Yaratıcı'ya itaat ederek onun hükümranlığını tanırlar. Kimi ise kendi azgınlıklarını başka insanlara da bulaştırmaya çalışır. Kuran-ı Kerim'de şöyle buyrulur:

Bismillahirrahmanirrahim. Kul, euzü birabbin nâs, melikin nâs, ilâhin nâs, min şerril vasvasil hannas, elleziy yuvesvısu fiy sudûrin nâs, minel cinneti ven nâs.

Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı ile. De ki: Sığınırım bütün insanların rabbine, bütün insanların melîkine ve bütün insanların ilâhına; o sinsi vesvese verenin şerrinden ki, vesvese verir insanların içine kimi cinden kimi insten!..

Cinler, Kurân-ı Kerim'e göre "dumansız ateş"ten yaratılmış olan varlıklardır. İslam inancına göre göze görünen ve maddî yapıya sahip olan insanlar, balçıktan yaratılmıştır veya insanın yaratıldığı sırada dünyadaki ortam dalak şeklindedir. Buna karşılık göze görünmeyen bir yapıya sahip olan cinler ise yaratıldıkları sırada dünyadaki ortamın kızgın alev ve dumanlar saçan bir ortam olduğu Kurân-ı Kerim'in ifadelerinden anlaşılmaktadır. Hicr suresi 27 ayette; "Cine gelince onu da (insandan cince) vücudun gözeneklerine nüfuz eden kavurucu ateşten yarattık." Rahman Suresi 15. Ayette ise, "Cini de halis ateşten yarattık" denilmektedir. "Cin" ve "Can" kelimelerinin anlattığı gözle görülmeyen varlıklar, Kuran'da "ins"kelimesinin karşılığı olarak da kullanılmaktadır.

Bu anlamda "ins" gözle görülen akıllı ve mükellef varlıkları, "Cin" ise gözle görülmeyen akıllı ve mükellef varlıkları temsil eden kelimeler olarak ele alınmaktadır. "İns" ve "Cin"in her ikisini birden ifade eden kelime ise "Sakaleyn"dir. Kurân ı Kerim'de 30'dan fazla ayette cinden bahsedilmekte ve hatta müstakil 72. surenin adı da "Cin suresi" olmaktadır. Bu bakımdan mutlak bir varlık olarak cinlerin inkarı, İslam inancına göre mümkün değildir. Cinlerin gözle görülmemeleri onların yok oldukları anlamına gelmez.

Birçok şeyi gözle göremeyiz ama varlıklarını kabul ederiz. Mesela, elektriği gözle görmeyiz; ama varlığını kabul ederiz. Her insanın bir ruhu vardır. Ama gözle görmeyiz. Çok ihtiyacımız olan oksijeni kullandığımız halde görmeyiz. O halde cinleri inkâr etmemiz de mümkün değildir. Bu apaçık yüce kitabımız Kurân-ı Kerim'de Cin Süresiyle mevcuttur, ve Kuran-ı Kerim'in çeşitli surelerinde cinlerle ilgili ayet-i kerimeler vardır.

İnsan Allahû Tealâ'nın katındaki topraktan yaratılarak yeryüzüne indirildi. Cinler ise enerjiden yaratıldılar. Ve cinler de insanlarla birlikte yeryüzüne indirildiler. İnsanlar da cinler de aynı koordinatları paylaşıyorlar. Ama boyutlar, yapılar farklı olduğu için, ne onlar bizi, ne biz onları göremiyoruz. Eğer bir insanın hücresindeki en küçük yapıtaşı olan atoma bakarsak (-) elektrik yüklü olduğunu, bir cinin atom yapısının ise (+) elektrik yüklü olduğunu görürüz. Yani yapılarımız birbirine zıt olarak yaratılmış.

7/A’RAF-27: Yâ benî âdeme lâ yeftinennekumuş şeytânu kemâ ahrece ebeveykum minel cenneti yenziu anhumâ libâsehumâ li yuriyehumâ sev'âtihimâ innehu yerâkum huve ve kabîluhu min haysu lâ terevnehum innâ cealneş şeyâtîne evliyâe lillezîne lâ yu'minûn(yu'minûne).


Ey Âdemoğulları! Şeytan, sizin ebeveyninizi (anne ve babanızı), onların ayıp yerlerinin görünmesi için elbiselerini soyarak, cennetten çıkardığı gibi sakın sizleri de fitneye düşürmesin. Muhakkak ki; o ve onun kabilesi (topluluğu), sizin onları göremeyeceğiniz yerden sizi görürler. Muhakkak ki; Biz şeytanları mü’min olmayanlara dost kıldık.


Allahû Tealâ diyor ki; Allah her iki doğunun da her iki batının da sahibidir. Bize göre doğu olan cinlerin âleminden bakıldığında batı, bize göre batı olan da cinlere göre doğu olmaktadır.

Kehf sûresi 50. âyetinde mealen "Şimdi siz beni bırakıp da düşmanınız olduğu halde onu ve neslini dost mu edinirsiniz?" [1] denmektedir. Ayette geçen nesil kelimesi, cinlerin evlendiğinin burada sahih olduğu söylenmiştir.

Hatta onlar, aile bağları açısından insanoğlundan daha tutucu ve birbirlerine daha düşkündürler. Bulundukları yerleri terk ettiklerinde hep kabile kabile yolculuk yaparlar. Kendi dinlerinden olanlara aşırı bağlılıkları vardır.

Peki cinlerle insanlar evlenebilirler mi? Birçok tarihçiler ve hadisçiler, insanlarla cinlerin evlendiklerine dair birçok eser zikretmişlerdir. Mesela Ahmed b. Süleyman, En-Neccad, Emalisinde Ameşten, Ebû Bekr El-Haraiti ,le İ. Ebû Şeybe, "El-Kelait" kitabında bu konuları tahriç etmiştir.

Hz. Peygamberin cinlerle evlenmeyi yasaklaması, fıkıh âlimlerinin "Cinlerle insanlar arasında nikahlanmak câiz değildir." demeleri, Tabiinden bazı kimselerin bu durumu hoş karşılamaması, böyle bir şeyin mümkün olduğunu gösterir. Çünkü mümkün olmayan bir şeyin cevazına veya adem-i meşruiyetine hükmedilmez.

Kendi tecrübelerimize dayanarak söyleyebiliriz ki, bu konu, asla heveslenecek bir konu değildir. Böylesi bir evlilik, hem tehlikeli hem de sağlıksızdır. Bizim onların enerjisine  tahammül edebilmemiz ve uzun süreçte dayanabilmemiz hemen hemen imkansızdır. Her ne kadar ulema bu konuda tenakuzlu davransa da realite bu yöndedir.

İsra sûresi 64. âyette Allah şöyle buyurmuştur:

"Mallarına ve çocuklarına ortak ol." 

Bir hadis-i şerifte peygamberimiz şöyle buyurmaktadır:

"Eğer kişi hanımı ile ilişki kurarken besmele çekmezse, şeytan, zekerine girer ve onunla beraber o da cima eder." [7]

İbn-i Teymiye'ye göre de insanlarla cinler, birbiriyle cinsî temasta bulunabilir ve aralarında normal bir çocuk doğabilir. Bu, çok vukû bulmuştur demiştir.[8]

El-Hâfız-ı Hacer-i Abbas, şöyle rivayet etmiştir:

"Kişi, eğer âdet halinde olan hanımı ile cinsî temasta bulunursa, şeytan, ondan önce davranır. Kadın, ondan hamile kalır ve doğan çocuk da muhannes olur. Muhannesler, cinlerin çocuklarıdır."

Cinlerle evlilik konusuna karşı çıkanların iddiaları şöyledir: Cin, ateşten yaratılmıştır. İnsan ise hava, su, toprak ve ateşten meydana gelmiştir. Buna göre ateş, kadın rahmine insan nutfesinin düşmesini önler. Çünkü nurfe, yaştır. Ateş ise yakıcıdır.

Oysa ki cinler, her ne kadar ateşten yaratılmışlarsa da, onlar, bu ana unsurları üzerinde kalmamışlardır. Allah, yemek, içmek, doğurmak, üremek ile kendi ana unsurlarını değiştirmiştir. Tıpkı topraktan yaratılan insanların atası Hz. Adem olduğu gibi. Çünkü İblis'ten başka cinlerden hiçbiri, ateşten yaratılmamıştır. Hz. Adem'den başka evlatlarından hiçbirisinin topraktan yaratılmadığı gibi.[4]

Başka bir deyişle insanların çoğalması, menî iledir. Cinnin çoğalması ise hava iledir. Yani erkekten dişiye bir gaz geçerek bundan yavru hâsıl olur. Bundan anlaşılıyorr ki, insan ile cinnin evlenmesi hayâl iledir. Hakikî evlenmek olmaz.

İmam Şiblî, cinlerle evlenmenin mümkün ve vâki olduğunu kabul etmekle beraber, buna engellerin de bulunduğunu belirterek insan neslinin insanlarla evlenmekle olacağını belirtiyor. Ancak "İnsanla cin arasında bir aşk meydana gelir de insan evlenmek zorunda kalırsa, o zaman iş değişir, zararından kurtulmak için evlenilir" diyor ve "Yine de zararından kurtulunmaz." diye ekliyor.

Seyyid Ömer diyor ki, bana bir cin kızı geldi. Benimle evlenmek istedi. Şemseddîn Hanefî'den sordum. Hanefî mezhebinde câiz değildir dedi. Böyle söyledim. Beni aldı ve yer altına, evlerine götürdü. Büyüklerine söyledi. Büyükleri dedi ki, Seyyid Şemseddîn'in cevabı başımızın üstündedir. Fakat cinnin insan ile evlenmesi, Şâfî mezhebinde câizdir. Biz Hanefî değil Şâfî'yiz.

Ebû Sâid, Osman b. Said ed-Dârimî, "Etbaus-sünenî vel Ahbar" adlı eserinde diyor ki: Bize Muhammed b. Humeyd er-Râzî anlatmıştır: Cinlerden bir adam, bir kızımıza asıla kaldı ve "Ben haram işlemek istemiyorum." diyerek onu bizden istedi. Biz de kızımızı ona verdik. Aramızda şöyle bir konuşma cereyan etti:

- Siz nesiniz?

- Sizin gibi bir milletiz. Sizdeki gibi bizde de kabileler vardır.

- Bizdeki mezhepler sizde de mevcut mudur?

- Kaderiye ve Şia gibi her türlü mezhepler bizde de mevcuttur.

- Pekâlâ, sen hangi mezheptensin?

- Ben, Mürciedenim.

diye cevap verdi Bize Ebû Muaviye el-Ameş'ten şöyle duyduğunu nakletti: Bir cin, bizden kız aldı. Kendilerine "Sizce en güzel yemek hangisidir?" diye sordum. "Pirinç pilavı."diye cevap verdi. Bunun üzerine o yemeği biz ona getirdik. Yemeye başladı. Lokmanın kalktığını gördüm; lâkin onu göremedim.

Ebû Bekr b. Ebi'd-Dünya der ki: Abdurrahman, Ömer yolu ile Ebû Yûsuf es-Surûcî'nin şöyle dediğini nakletmiştir: Medine'de bir adama bir kadın gelip dedi ki: "Biz, size yakın bir yere indik. Benimle evlenir misin?" Adam, olur dedi ve onunla evlendi. Aradan bir zaman geçtikten sonra kadın, adama: "Buradan gitmemiz yaklaştı. boşa beni!" dedi. Kadın, ona gece bir kadın kılığında geliyordu. Sonra onu Medine sokaklarında aşk avcılığı yaparken görünce; "Onu istiyor musun?" diye sordu. Kadın, elini başına koyup gözlerini adama doğru kaldırdı ve "Sen, beni hangi gözünle gördün?" diye sordu. Adam, gözlerinden birini göstererek "Bu gözümle" deyince, kadın, parmağıyla o göze işaret ettiği gibi adamın gözü akmaya başladı.

Kadı Celâleddin Ahmed İbn-il - Kadı Hüsameddin er-Râzî şöyle anlatmıştır: Babam, beni çoluk çocuğunu doğudan getirmek için gönderdi. El-Birve denilen yeri geçince yağmur başladı ve biz, bir mağaraya sığındık. Bir cemaat halinde gece uyurken bir şeyin beni uyandırmakta olduğunu gördüm. Baktım ki, uzunlamasına yarık tek bir göze sahip olan orta boylu bir kadın yanımda duruyor.

"Korkma, sana bir zararım dokunmaz. Ben sana ay gibi güzel kızımı vermek için geldim." dedi. Korkumdan "Hayırlısı Allah'tan." dedim. Biraz sonra kalktım ki, bir sürü adam geldi. Hepsinin gözleri de öyle uzunlamasına yarıktı. aralarında kadı ve şâhitler de vardı. Kızla benim nikâhımı kıydılar.

Sonra kadın gidip kızı aldı ve bana getirdi. Kızın da aynı annesi gibi tek ve uzunlamasına yarık bir gözü vardı. Buna rağmen gayet güzel ve genç bir kızdı. Korkmuştum. Korkudan ne yapacağımı bilemiyordum. Durmadan arkadaşlarımı uyandırmak için taşlar atmaya başladım. Ama nâfile. Uyanmadılar. Bu defa dua ve niyaza başladım.

Sonra oradan ayrılma zamanı geldi ve ayrıldık. Fakat genç kız yanımdan ayrılmıyordu. Onunla tam üç akşam o hâl üzere kaldık. Dördüncü günü annesi çıkageldi ve "Galiba bu kızı beğenmedin ve ondan ayrılmak istiyorsun." dedi. "Evet." dedim. "Öyleyse boşa!"  dedi. "Peki, boşuyorum." dedim ve kadın, kızı alıp uzaklaştı. Bir daha kendilerini görmedim.[5]

Cinlerle İnsanların Evlenmesinin Meşruiyeti

İnsanın cinlerle, cinlerin insanlarla evlenmeleri mümkündür. Fakat ulemanın ekserisi, kerih (hoş görülmeyen) görmüş, Hanefi âlimleri ise cin ile evlenmeyi câiz görmemişlerdir.[9]

Müslümanlar, İmam Malik b. Enes'e mektup yazarak cinlerle evlenmenin hükmünü sordular. İmam Malik'in cevabı şu şekilde olmuştur: [4]

"Dinde bu hususta hiçbir sakınca görmüyorum. Ama hoş da karşılamam. Çünkü, cinden bir adamdır diye cevap verirse, İslam'da fesat alıp yürür. Büyük şayia ve dedikodulara sebep olur." 

İmam Hasan, Katade, İshak ve Hakem gibi âlimler de insanların cinlerle evlenmesini sakıncalı görmüştür. Ulemadan bazıları da cinlerin insanlarla evlenmesinin kesin olarak yasak olduğunu belirtmişlerdir. Delil olarak da Rum sûresi 21. âyette insanların kendi cinsinden olan kadınlarla evlenip muhabbet tesis ettiklerini ve bu sebeple kendilerine büyük bir lütufta bulunduğunu beyan gösterdiler. Söz konusu âyette şöyle buyrulmaktadır:

"İçinizden kendileri ile huzura kavuşacağınız eşler yaratıp aranızda muhabbet ve rahmet var etmesi O'nun varlığının belgelerindendir." 

Buna göre cinlerle insanlar arasında evlilik meydana gelirse eşler arasında uyum sağlanması mümkün olamaz. Çünkü cinsleri değişiktir. Evlenmenin hikmeti kalmaz. Çiftler arasında huzur ve sevginin gerçekleşmesi mümkün olamaz. Nitekim Zuhri'den rivayet edildiğine göre Peygamberimiz, cinlerle evlenmeyi yasaklamıştır. Bu hadis, mürseldir.

Kaynaklar
[1] Kurân-ı Kerîm, Kehf 50.
[2] Kütüb-ü Sitte, c.15, s.473.
[3] Volkan Kemal Erhenekon, "4. Boyutun Sakinleri Cinler", Düşünce Yayınları, İstanbul 2007, s. 34.
[4] Volkan Kemal Erhenekon, a.g.e., s. 64-67.
[5] İmam-ı Şiblî, "Cinlerin Esrarı", Ferşat Yayınları, İstanbul 2003, s.109, 114-117.
[6] Kurân-ı Kerîm, İsra 64..
[7] İmam-ı Şiblî, "Ahkamu'l-Mercan".
[8] El-Mecmû, 19/939.
[9] İsmail İpek, "Cinler Alemi - Gizemli Gerçekler", Gündüz Kitabevi Yayınları, Ankara 2008, s.54-55.
[10] Ebû Osman Said El-Abbas Er-Razi, "El-İlhamu vel-Vesvesetu".
[11] Kurân-ı Kerîm, Rum 21.