Öncelikle dünyadaki felsefik ve ezoterik öğretiler mirasına baktığımızda 2 ana kaynak görürüz.
Birisi Kuzey Hindistan’a göç eden ve yerleşen Aryan ırk kökenli Vedik öğreti ve diğeri de Hermes Trismegistus’un Aşağı Mısır (günümüzün Kuzey Mısır’ı) kökenli Hermetik öğretisidir.
Hint Felsefesi Tibet ile derin etkileşimlerde bulunmuş ve Çin’de Taoizm, Japonya’da Şintoizm ve Zen Budizm başta olmak üzere tüm Uzak Doğu’yu ve Mezopotamya’yı etkilemiştir. Hermetik öğreti ise, İyon, Yunan, Anadolu, Sufizm, Kabala, Mezopotamya öğretileri ve Semavi Dinleri derinden etkilemiştir. Tarihte Helenistik Dönem ile başlayan ve sonra belirli aralıklarla doğu-batı kültürel mirasını birleştirmeye çalışmış çeşitli öğretiler de ortaya çıkmıştır. Aslında bir 3ncü kaynak da James Churchward’ın ilk olarak 1930’lu yıllarda yazdığı ve Atatürk’ün de Türklerin kökenine dair incelettirdiği “Kayıp Kıta Mu” kitap serisininde bahsetiği ve daha sonra Niven’in Meksika’daki arkeolojik çalışmaları sonucu bulduğu yazıtlarla teyid edilen günümüz Tibet’indeki Naacal öğretisidir. Bu 3 kaynağın da aslında kadim Mu İmparatorluğu ve onun kolonilerinden Atlantis çıkışlı öğretiler olduğu çeşitli kadim kaynaklarda ve medyumik kayıtlarda yazılmaktadır.
Hint Felsefesi insanı 7 boyutlu maddi ve manevi bir varlık olarak ele alır. İnsanın bir ayağı yanılsamalar dünyası olan maddi yaşamda, bir diğer ayağı içinden geldiği ruhsal hayattadır.
7 beden genel olarak :
1. Fizik beden (Etero-fizik beden) – Ruhun sürücüsü olduğu dünya okulundaki bedenidir ve TOPRAK elementi ile sembolize edilir. Fizik beden, doğası gereği EYLEMSİZ’dir ve değişime direnç gösterir. Spora girmek istediğinizde zihninize tembellik ve uyuşukluk ile direnç gösteren bu bedendir.
2. Enerjetik Beden (Prana)– İnsana can veren akışkan bedendir. Bedene can ve hareket veren CANdır. SU elementi ile sembolize edilir. Doğası gereği AKIŞKANdır ve maddeye nüfuz eder. Bu neden olmadan fiziksel beden yaşam yolculuğuna çıkamaz.
3. Duygu beden (Astral beden) – İnsanın hayvani yönü, nefsidir. Çok DEĞİŞKEN olması sebebiyle kestirilemez ve HAVA elementi ile sembolize edilir.
4. Somut akıl (Kama-manas) – İnsanın arzularının yer aldığı bedendir ve aynı arzuların yakıcılığı gibi ATEŞ elementi ile temsil edilir. İnsanı bedenini yöneten zekanın kullanımı akıldır ve insanın günlük yaşamındaki kararlarını ve seçimlerini yönetir. Ancak bu akıl dünyevi şartlar ve koşullar altında çeşitli bağlılıklar ve bağımlılıklar ile düşünen akıldır ve saf sakıl (manas) değildir. Şu ana dak bahsettiğim 4 beden insanın maddi yaşamını temsil eder. Bundan sonraki 3’lü ise ruhsal yaşamına aittir ve insanın amacı alt 4’lü beden ile üst 3’lüyü bu yaşamda birleştirip TAM ve BÜTÜN insan olmaktır.
5. Saf akıl (Manas) – Kama-manas olarak geçen akıldan farklıdır ve “Kahraman’ın Aklı” diye de geçer. Saf akıl manas olarak geçen akıldan farklıdır, zira şart ve koşullara bağlı veya bağımlı olmaksızın sadece yapılması gerekeni yapan akıldır. Bu aynı Kara Murat filmindeki film karakterinin başkaları için mücadele etmesi ve onların iyiliği için kendini düşünmeden başkaları için hayatını riske atması örneğinde olduğu gibi doğru zamanda doğru olanı korkmadan, dünya işine bağlanmadan yapan akıldır. Ya da Mahatma Gandhi gibi halkının iyi, mutlu, hür ve özgür bireyler yaşaması için pasif direniş temasıyla doğru olan için mücadele veren ve bu yolda kendini düşünmeden çalışan insanın aklıdır. Hizmet ön plandadır. “Ben” değil “Biz” ön plandadır. Bütünün iyiliği ön plandadır.
6. Sezgiler (Buddhi) – İnsan sahip olduğu 5 duyunun dışında sezgilere de sahiptir ve yaşamının her anında sezgilerini bir şekilde farklı derecelerde kullanır. Sezgiler ruhtan kaynaklanan ve ruhun geldiği kaynak olan İlahi kaynağın insana bahşedilen kısmıdır.
7. İrade (Atma) – İnsana cüzi iradesini kullanabilmesi için irade bahşedilmiştir. Bu onun ruhani yönünün bir parçasıdır ve külli iradenin bir izdüşümüdür.
Dünyevi alt 4’lü beden ile ruhani 3’lü beden arasında Antakarana adı verilen bir Gümüş İp vardır ki bu gerek dini, gereksal ruhsal kaynaklarda bahsi geçen ruhu geldiği öz kaynağa bağlayan gümüş kordondur ve madde-ruhsal yön bağlantısını sağlar. Bu bağ ne kadar güçlü ve sağlam olursa insan o denli TAM ve BÜTÜN olur.
İnsanın ruhani 3^lü bedeni ölümsüzdür, alt 4’lü bedeni ise ölümlü, geçici ve dünyevidir. Üstteki süvari, alttaki atlar diye geçer ve amaç süvarinin atlara hakim olmasıdır. Stefano D’anno’nun “Tanrılar Okulu” adlı müthiş kitabında bahsettiği savaş alanı tabiri insanın alt 4’lü bedenidir. İnsan kendisini ancak bu 4’lü bedene hakim olarak bilebilir. Bu hakimiyet ise 4 alt bedene sahip olup kendini ortadan kaldırmak ve Yaradan’ın ortaya çıkmasını sağlamakla olur.
İnsanın 7’li bedeni Teozofi, Mahayana Budizm, Taoizm, Kabala, Mısır inanç sistemi, ruhsal öğretiler, vb diğer kaynaklarda da farklı şekillerde anlatılır. Doğrudur ya da yanlıştır diye tartışmıyorum, ancak bu 7 beden yaklaşımı ile amaçlanan insanın ne tür bir donanıma sahip varlık olduğuna dair daha yüksek bir farkındalık kazanmak ve bu farkındalık ile kişinin kendini bilerek, doğru, iyilik adına evrenle ve Mutlak Varlık ile uyumlu bir şekilde yaşaması hedeflenir.
